KALKÜTA
Kalküta’da 7000’den fazla kadın ve genç kız fahişelik yapmakta. 1997 yılında New York’lu fotoğrafçı Zana Briski fahişeleri fotoğraflamak amacıyla Kalküta’ya gitti. Onların yaşamlarını daha iyi anlayabilmek için genelev sahiplerinin web sitelerini inceledi, kadın satıcılara, polise, yerel politikacılara ve organize suç örgütlerine kadar gitti.

Projesi boyunca yaşadığı genelevlerde, kadınlardan daha fazla damgalanmış olan başka bir grupla yakın temas kurdu: Onların çocukları. Zana, fotoğraf makinesiyle çocukların dikkatini kendi üzerine çekti ve onların gözlerinden dünyayı görebilmek için onlara fotoğraf çekmeyi öğretmeye başladı.

Zana, 2000 yılından 2003 yılına kadar, çocuklara haftalık atölyeler şeklinde, fotoğraf makinesinin temel işlevlerini, ışığı, komposizyonu, kadrajı, fotoğraf işlemeyi ve öykülendirmeyi öğretti. Projenin amacı; çocuklara kendi başlarına olabilecekleri, öğrenip keyif alabilecekleri güvenli bir ortam oluşturmak ve bu sayede de kendilerinin bir değer olduğuna inanmalarını sağlamaktı. Çocuklar hayat dolu özportreler, aile görüntüleri, Bengal yaşamının enfes tablolarını sunan cadde manzaralarıyla geri döndükçe, Zana hayretler içinde kaldı.

Zana ve ve film yapımcısı Ross Kauffman, en iyi belgesel film dalında “2005 yılı Akademi Ödülü” (The 2005 Academy Award for Best Documentary Feature) dahil olmak üzere 25’ten fazla önemli ödülün sahibi olan “Genelevde Doğmak” (Born into Brothels) filmiyle, bu çocukların ve yaşam hikayelerinin belgeselini yaptılar. Tüm dünyada filmin izleyicileri, bu küçük, heyecanlı ve güçlü fotoğrafçılardan haberdar oldular ve onları çok sevdiler. Böylece, ağır şartlarda büyüyen çocukların yaşamlarını değiştirmede sanatın ve eğitimin ne denli etkili olduğuna da tanık oldular.

Zana; fotoğraf satışları, sergiler, film festivalleri ve fotoğraf albümleri yoluyla çocuklara olan ilginin artması ve projeye maddi destek sağlanması amacıyla, 2002 yılında “Fotoğraf Makineli Çocuklar” (Kids with Cameras) organizasyonunu kurdu. Çocukların çektiği fotoğraflar; Kalküta’da, Avrupa’da ve Amerika’da sergilendi. Bu fotoğraflardan oluşan albüm 2004 yılında yayınlandı. Kalküta’nın genelev bölgesinde çok daha fazla sayıda çocuğa yardım edebilmek için; onlara büyüme, öğrenme ve gelecek kuşaklara yol gösterici olma fırsatını verebilecek bir barınak yapmak amacıyla maddi destek toplanmakta. Tüm dünyada ve Amerika’da, öğrenci ve öğretmenlerle temas kurmak için filmin baz alındığı bir müfredat programı şimdiden hazır.

Fotoğraf Makineli Çocuklar organizasyonu; yoksul, acımasız, kötü, sağlıksız şartlarda büyüyen, çatışma bölgelerinde yaşayan çocuklara fotoğraf çekmeyi öğretmek amacıyla, kendini adamış tutkulu fotoğrafçıları çok uzun zamandır bu bölgelere göndermektedir. Kudüs’teki İsrailli ve Filistinli çocuklar, Haiti’deki işçi çocuklar ve Kahire’deki çöp toplayıcı gruplar için fotoğraf atölyeleri düzenlenmiştir.


CALCUTTA
In Calcutta, there are over 7,000 women and girls who live and work as prostitutes. In 1997, New York-based photographer Zana Briski went to Calcutta to photograph the prostitutes, penetrating through the web of brothel owners, pimps, police, local politicians and organized crime syndicates to better understand their lives.

While she was living in the brothels she developed relationships with a group more stigmatized than the women: their children. Spurred by their fascination with her camera, Zana began to teach them photography, and to see the world through their eyes.

From 2000 to 2003, she conducted weekly workshops and taught them camera basics, lighting, composition, the development of point-of-view, editing, and sequencing for narrative. The goal of the project was to provide a safe place for the kids to be themselves, learn, have fun, and in the process, come to believe in their own self-worth. She watched in wonder as the children came back with vibrant self-portraits, family pictures, and street scenes that offered stunning tableaus of Bengali life.

Zana and filmmaker Ross Kauffman documented the children and their stories in the film "Born into Brothels," which went on to win over 25 major awards, including the 2005 Academy Award for Best Documentary Feature. Through the film, audiences all over the world learned of and fell in love with the spirited and resilient young photographers. They witnessed how art and education can empower children growing up in difficult circumstances to transform their lives.

Zana founded Kids with Cameras in 2002 to raise money and awareness for the children through print sales, exhibitions, film festivals and a book of their work. The children's images have been exhibited in Calcutta, Europe and all over the U.S. A book of their photos was published in 2004. In order to help more children from Calcutta's red-light district, we have also been raising money to develop a safe home specifically for the children of prostitutes to provide an opportunity for them to learn, thrive and lead future generations. An educational curriculum based on the film has also been created to reach out to students and teachers across the U.S. and around the world.

Kids with Cameras has since sent other committed and passionate photographers to teach photography to children growing up in areas of poverty, abuse or conflict. We have developed workshops for Palestinian and Isreali children in Jerusalem, child domestic workers in Haiti and the garbage collecting community in Cairo.

"Eskiden doktor olmak isterdim.Sonra sanatçı olmak istedim. Şimdi fotoğrafçı olmak istiyorum."

"I used to want to be a doctor. Then I wanted to be an artist. Now I want to be a photographer."

.

.

.

.

.

“Fotoğraflarımda insanların bu şehirde nasıl yaşadıklarını göstermek istiyorum. İnsanların davranışlarını kabul ettirmek istiyorum.”

“I want to show in pictures how people live in this city. I want to put across the behavior of man.”

.

.

.

.

.

“Dışarda fotoğraf çekerken korkuyorum. İnsanlar bizi azarlayıp alay ediyorlar. Bu makineleri nerden bulduğumuzu soruyorlar.”

“I feel shy taking pictures outside. People taunt us. They say, 'where did they bring those cameras from?'”

.

.

.

.

.

“Fotoğraf çekmek için sahile gittik. Okyanusu daha önce hiç görmemiştim. Hayran kaldım.”

“We went to the beach to take pictures. I had never seen the ocean before. I was amazed!”
.

.

.

.

.

.

“Bir gün makineyi açtım ve tüm rulo yandı, artık bunu yapmıyorum.”

“One day I opened the camera and the whole roll got burned, so I don't do it anymore.”
.

.

.

.

.

"Zana teyze, bize öyle iyi öğretiyor ki, herşey aklımıza giriyor. Yapmamız gereken işleri unutacak kadar fotoğraf çekmekyi seviyoruz!"

"Zana Auntie teaches us so well that everything goes into our brain. We like doing photography so much that we forget to do our work!"
.

.

.

.

.

.

“Fotoğraf makinesini elime aldığım gün kendimi mutlu hissettim. Bir şeyler öğrendiğimi hissettim... Artık birey olabilirdim.”

"When I have a camera in my hands I feel happy. I feel like I am learning something...I can be

.

.

.

.

.

“Fotoğraf makinesini ilk kez kullandığımda kendimi çok iyi hissettim. Daha önce böyle bir şansım olmamıştı. Başkalarını fotoğraf çekerken izler ve bir makinemiz olmasını isterdik.”

"When we first got to use the camera, it felt so good. Before we never had a chance...we'd watch other people doing it and wish we had a camera too."
.

.

.

.

.