Bana göre soyut fotoğraf, soyut resim ve soyut sanatla doğal olarak ilgili.

Fotoğrafa odaklanmadan önce esasen Güzel Sanatlar eğitimi almış olmam nedeniyle soyut resim ve  heykel, soyut fotoğrafa “bakış” şeklime büyük etki yaptı. Bu etki sadece “bakış”ımla değil, fotoğrafı nasıl çekmem ve nasıl işlemem gerektiği ile de ilgili.

Bildiğimiz üzere kademeli bir “ayıklama” veya “gerçeğin” değiştirilmesi olarak soyut; nihayetinde resimde boş bir tuvalle, fotoğrafta ise boş bir kareyle sonuçlanabilir. Bu son durumda, soyut sanata çok yakın olan, bizi daha da sınırlayan minimalizmden bahsederiz. Bu; ipuçları vererek duyguları, kavramları ve ortamı çağrıştırmak, hayal gücünü ilgili alana doğru harekete geçirmek anlamına gelir. Bu ipuçları; renkler, şekiller, dokular ve hatta izleyiciyi duyguların, çağrışımların, düşüncelerin sınırsız dünyasına götüren figüratif sanatın bir dokunuşu da olabilir.

Soyut fotoğrafla çalışma şeklim; çevremdeki dünyayı çoğunlukla soyut sanatın çerçevelerinden “görüş”ümdür.

Bazen duvarları fotoğrafladım; bir tablonun yaratılışındaki gibi ben de görüntülerimi çerçeveledim. Bir başka zaman, Mark Rothko ve Paul Klee’yi bilinçli bir şekilde bana hatırlatan büyük bir grafitinin küçük parçalarını fotoğrafladım. Diğerlerinde Ben Nicolson’u gördüm, ve bundan başka, kara tahta üzerindeki işaret veya karalamalara benzeyen, CY Twombly’nin siyah beyaz çalışmaları gibi görünen mezar taşlarını fotoğrafladım. Gerçekte bunlar New Orleans’ın eski mezarlığındaki mezar taşlarının üzerindeki büyü işaretleriydi. Üzerinde yırtık posterler olan bir duvar ise, bana “La Guernica”yı hatırlattı.

Bence, soyut fotoğrafı işlemek de gene resimle ilgili. Görüntü işleme programım; kendi fırçam.

Bazı fotoğraflarda bir etkiyi biraz daha kışkırtmak için bu fırçayı kullanırım. Diğerlerinde çok az veya neredeyse hiç kullanmam. Önemli olan çerçevenin kendisidir; belirli bir duvarda, mezar taşında, herhangi bir tür “gerçek” yüzeyde, hareketli bir objede veya yansımada ne “görmüş” olduğumdur. Bu; sadece şekillerin, renklerin, doku ve hacmin görülebileceği şekilde çerçevelemiş olduğum mimari bir manzaranın fotoğrafı da olabilir.

Görüntü işleme sırasında, dilediğim sonuca ulaşana dek, dijital fırçamla ekler veya çıkartırım. Kromatik katmanlar ekleyebilirm, renkleri güçlendirebilirim, tonları yumuşatabilirim, ve sonra aynen bir ressamın yaptığı gibi çıkartarak veya ekleyerek renkler üzerinde tekrar çalışabilirim. 

Soyut fotoğraf ve sanatta muhteşem bir özgürlük buluyorum. Sanatçının duygu ve düşüncelerini ifade etmesine olanak veren özgürlük. Soyut; müzik ve şiirde olduğu gibi, sanatçıyı ve izleyicisini duygu, çağrışım ve imgelemin ilginç dünyasına yönlendiriyor.

Bir fotoğrafçı olarak diğer tarzları da denemiş olmama rağmen, soyut; kameramı, dijital renk ve doku fırçalarımı kullanarak kendimi ifade etmeyi en sevdiğim yollardan biri. Bir fotoğraf tamamlandığında, soyut sanatın bir işini “görmüş” olmanın hazına ulaşırım. İşte; bir Rothko, bir Paul Klee, hoş bir Twombly veya bir Ad Reinhard’ı akla getiren bir tablo!!!! 

Abstract photography for me, is intrinsically related to Abstract Painting and Abstract Art in general.

Having studied primarily the Fine Arts before focusing into photography, abstract painting and sculpting had a great impact in the way I see abstract photography. But it is not just about “seeing”, it also has to do with how the photo has been taken and processed.

Abstraction being a gradual “depilation” or alteration of “reality” as we know it may end up into an empty canvas in painting and into an empty frame in photography. In the last case, we are talking about minimalism which is very close to abstract art only more limiting. It is meant, by giving hints, to evoke emotions, concepts and ambience, trigger the imagination into whatever realm. These hints can be colours, shapes, textures or even a touch of figurative art that can lead the spectator into an unlimited world of emotions, associations, ideas.

-----------------------------------------------------------------------------------

The way I work with abstract photography, is by mainly “seeing” in the world around me frames of abstract art generally.

With some photos I have photographed walls, framing my picture in a way that a “painting” has been created. In another case, I have photographed small parts of huge graffiti that consciously reminded me of Mark Rothko and Paul Klee. In others, I “saw”  a Ben Nicolson, and in others, I photographed tomb stones, framing them so that they appeared to me like the black and white works of CY Twombly that look like signs or doodles on blackboard. In reality, these were voodoo signs on tomb stones at the old cemetery in New Orleans.  A wall with ripped posters gave me something that reminded me of “La Guernica”.

Processing an abstract photo is again related to painting for me. My processing program is my brush.

In some photos, I use that brush quite a bit to provoke an effect. In others, very little, or almost not at all. What really matters is the frame itself. What I have “seen” in a particular wall, tomb stone, any sort of “real” surface, or moving object, or reflection. It can also be the shot of an architectural view that I frame in a way, that one can only see the shapes, the colours, the texture, the volume.
While processing, I add or eliminate with my digital brush until I get to the desired outcome. I may add layers of chromatic tones, intensify them, soften them, and then rework on them by eliminating and adding, exactly like a painter does.

I find in abstract photography and art a great freedom. The freedom the artist allows himself to express feelings and concepts. Abstraction leads the artist and the viewer into an amazing world of emotions, imagery, association with other means of art, like music and poetry, anything.

Although as a photographer I experiment with all sorts, abstraction is one of my favourite ways to express myself with my camera and digital brush of colours and textures. When a photo is finished, I have the satisfaction of “seeing” a work of abstract art. A painting that brings to memory a Rothko, a Paul Klee, a mixed media one, a nice Twombly or an Ad Reinhard!!!!